Սալար դե Ույունին, որը գտնվում
է Բոլիվիայում աշխարհի ամենաֆանտաստիկ վայրերից մեկն է:
Քառասուն հազար տարի առաջ,
կար մի նախապատմական լիճ, որը չորանալուց հետո ձևավորվեց
աշխարհի ամենամեծ աղային մակերևույթը:
Այն եղել է Մինիչի լճի տեղում Մինիչին անհետացել է թողնելով իր տղում «իրավահաջորդ»`
Ուրու-Ուրու և Պոոպո լճերը:
Անձրևոտ սեզոնի ժամանակ ավելի
քան 12 հազար քառ. կմ հարթ բյուրեղային մակերևույթի վրա ջրային կուտակումներ են լինում
և Սալար դե Ույունին վերածվում է հսկայական հայելու. երկինքը, բնությունը և լեռները
արտացոլվում են այն տեղ ստեղծելով անհավատալի օպտիկական պատրանքներ:[1]
Այն համարվում է Բոլիվիայի
ամենակարևոր նվաճումներից մեկը, որովհետև այդպիսի տեղ աշխարհում էլ չկա:
Միայն դե Ույունիում կարելի
է լիովին հասկանալ «երկնքի և երկրի միջև» խոսքերի
իմաստը:[2]
0 comments:
Post a Comment