Խելացի
և քմահաճ բնույթը
Ջեյն Գրեյը եղել է Հենրիխ Գրեյի`Դորսետի
մարկիզի և լեդի Ֆրենսիզ Բրենտոնի դուստրը: Ինչպես նաև նա Հենրիխ VII-ի ծոռնուհին էր մորական կողմից, բայց թագուhի դառնալ
նա չէր պատրաստվում. գահի շատ թեքնածուներ կանգնած էին նրա դիմաց:
Եվ նա չէր էլ ուզում կառավարել:
Նրանն չէին հետաքրքրում քաղաքական ինտրիգները: Ջեյնը կարողացավ դառնալ իր ժամանակի ամենակրթված
կանանցից մեկը: Լատիներեն, հուներեն, ֆրանսերեն և իտալերեն նա սովորում էր դեռ մանկուց,
հետագայում նա այս ցուցակը ավելացրեց նաև իտալերենով: Ջեյնին դա քիչ թվաց, և նա սկսեց
սովորել հին բաբելոներեն, հին հրեական
և արաբական լեզուներ: Կարդալը աղջկա շատ քիչ զվաճանքներից մեկն էր: Գրող-հումանիստ
Ռոջեր Աշեմը 1550 թվականին այցելեց Գրեյների տուն, գտավ նրան Պլատոնի «Ֆեդոն»-ի
բնագիրը կարդալիս: Խիստ դաստիարակություն ունենալով`
նա գրեթե չէր մասնակցում իր անձնական կյանքին, նա ժամանակ առ ժամանակ ճնշված էր զգում հայրական տանը: Աշեմը նրան նկարագրում էր կարդացած և իմաստուն, բայց քմահաճ, կտրուկ
և գոռոզ:
Գիտակցությունը
կորցրած թագուհին
Հզոր աշխարհները իրենց ազդեցություններն
են ունեցել խելացի և տաղանդավոր աղջկա վրա: Սկզբում Ջեյնի խնամակալը`Թոմաս Սեյմուռը,
ուզում էր նրան ամուսնացնել իր զարմիկի` Էդուարդ VI թագավորի, նրա հասակակցի հետ: Նրա
ամուսնական պլանին խանգարեց նրա ձերբակալությունը ` պետական հեղաշրջում նսխապատրաստելու
մեղադրանքով և մահապատիժը:
Հետո Ջեյնը իր կամքով դարձավ Ջոն Դադլիի`Նորթումբերլենդի դուքսի, Էդուարդ
VI-ի խնամակալի հաղթաթուղթը:
Նա իմանալով թագավորի թույլ առողջության մասին, նա փաստացիորեն ստիպում է Ջեյնին ամուսնանալ
իր որդու հետ: Հետո խնամակալը հոգ տարավ այն մասին, որ մեռնող թագավորը ջնջի գահի ժառանգությանը վերաբերվող այն ակտը ըստ որի, նրա քույրերը՝ Մարիան և Էլիզաբեթը, որոնք ճանաչվել էին Հենրիխ VIII-ի կողմից համարվում
են Էդուարդի ժառանգները. նրանք համարվում էին ապօրինի: Գահի ժառանգորդ հայտարարեցին Ջեյնին, որպես անգլիկան եկեղեցու կողմնակից: Լեդի
Ջեյնը ուշագնաց եղավ իմանալով, որ այժմ նա համարվում է գահի ժառանգորդ: Ժամանակ պետք եկավ, մինչև
նրան համոզեցին ընդունել թագը: Երբ
նրան ի վերջո համոզեցին նա կանգնեց լորդերի առաջ և ասաց, որ-«Եթե իրեն է վիճակված կառավարել,
ապա նա խնդրում է աստծու օրհնությունը երկրի կառավարման և իր ժողովրդի շահի համար»:
Հուլիսի 10-ին, Էդուարդի մահից 4 օր հետո Ջեյնը Գրեյ Դադլին թագադրվեց որպես թագուհի:
Թյուդորների
դինաստիայի
անեծքը
Մեր
հերոսուհին ծնվել է բարեփոխման ժամանակաշրջանում: Այդ ժամանակաշրջանը համարվում է Մառախլապատ Ալբիոնի ամենալուսավար շրջաններից մեկը: Իսկ դրան սկիզբ դրեց Հենրիխ VIII-ի և Հռոմի պապի վեճը: Կաթոլիկ եկեղեցու գլխավորը
չէր ուզում ընդունել նրա և իր կնոջ` Եկատերինա
Արագոնացիի ամուսնալուծությունը:
Հոգևորականը նեղացավ, երբ 1534 թվականին պառլամենտը որոշեց, որ անգլիական եկեղեցին
այլևս չի ենթարկվելու պապին: Այսինքն այդ բաժանումը
ոչ միայն կրոնական էր, այլև քաղաքական: Բայց այն երկրի վրա լավ ազդեցություն ունեցավ:
Բարգավաճման ժամանակշրջանում երկիրը ձեռք բերեց մի շարք հողեր և միջոցներ: Անգլիան դարձավ ծովերի տիրուհի: Բայց միևնույն
ժամանակ Անգլիայում մրցակցություն և անկայունություն էր տիրում: Իսկ ղեկավարող Թյուդորների տոհմը ճգնաժամի մեջ էր: Ասում էին, որ
դրա պատճառը դարձել է` Հենրիխ VII-ի կողմից հրկիզված վհուկի անեծքը: Այդ իսկ պատճառով էլ, թագավորական
ընտանիքում հազվադեպ էր ծնվում արու զավակ, իսկ եթե ծնվում էր, ապա նրանք մահանում էին
մինչև չափահաս դառնալը: Այդպես Հենրիխ VII-ի 3 արու զավակներից կենդանի մնաց միայն մեծը`Հենրիխ
VIII-ը: Հաջորդ սերունդներում պատմությունը կրկնվեց:
Հորը հաջորդեց որդին` Էդուարդը, ով մահացավ թագադրումից հետո՝ 16 տարեկան հասակում: Արական սեռի գահաժառանգի բացակայությունը դարձավ 1553 թվականին ճգնաժամի և մեր հերոսուհու մահվան պատճառը:
Ջեյնի
կարճ կառավարումը
Օր
առաջին: Ընթրիքից հետո, երբ
Ջեյնը գնաց իր սենյակ, լորդ Վինչեստերը նրան տարավ թագավորական ադամանդներ և թագը, որը
նրան հարմար էր: Այդ
ժամանակ Վինչեստերը հարցրեց, թե երբ է նա մյուս թագը պատվիրելու:
-Ում
համա՞ր,-հարցրեց աղջիկը:
-Ձեր
ամուսնու, Լորդ Գիրֆորլդի,-պատսխանեց մարկիզը:
-Թագը, խաղալիք չէ աղջիկների և տղաների համար,- ասաց 17-ամյա Լեդի Ջեյնը:
Նա
չէր կարող ամուսնուն թագավոր դարձնել. դրա իրավունքը ուներ միայն պառլամենտը: Լորդ Գիլֆորդը, ով այդ խոսակցությանը ներկա էր, դուրս եկավ սենյակից արցունքները աչքերին:
Օր
երկրորդ: Վատ լուրեր
եկան արևելյան կոմսություններից: Ջեյնի զորքերը չէին կարողացել ձերբակալել Մարիային՝ համար մեկ մրցակցին
գահի համար: Դավաճան Առունդելի շնորհիվ, իմացվեց որ Մարիան թաքնվում է Բավեն գետի ամրոցի
մոտ և իրեն հռչակել է թագուհի և նամակներ էր գրում կոմսերին և ժողովրդին իր կողմը գրավելով
նրանց:
Օր
երրորդ: Ջեյնը իմացավ, որ Մարիային, ով իրեն հնազանդ կաթոլիկ
էր ներկայացնում , օգնության են շտապում մի
շարք դաշնակիցներ՝ հիմնականում ազնվականներ և հասարակ մարդիկ, դժգոհ էին միայն արիստոկրատները:
Արիստոկրատները Ջեյնի կողմից էին:
Օր չորորդ: Լորդ Ջոն Դադլին զորք էր հավաքում Մարիայի դեմ պատերազմելու
համար:
Օր
հինգերորդ: Դադլին հանդիսավորությամբ
դուրս եկավ Լոնդոնից` որպես առաջին ջոկատի հրամանատար` կազմված 600 հոգուց, շատ զենքերով և փայլուն
շտաբով: Մարիան նախնտրեց փախչել և մեկ օվա ընթացքում հաղթահարեց
20 մղոն: Ճանապարհին
նա քիչ էր մնում գերի ընկներ թշնամի ջոկատին, բայց նրա մի քանի խոսքը բավական եղավ, որ
զինվորներին գրավի իր կողմը: Շատ պատվավոր պալատականներ հենց նույն օրը անցան թագուհի
Մարիայի կողմը:
Օր
վեցերորդ: Որքան Լորդ
Դադլին խորանում էր դեպի արևմտյան Անգլիա, այնքան ավելի էր ուժեղանում տեղացիների դիմադրությունը:
Մի շարք նավեր, որոնց ուղարկել էին Մարիային ձերբակալելու անցան նրա կողմը, և նրան
զենք ու սնունդ էին մատակարարում: Դադլին մարդիկ ուղարկեց Լոնդոն նոր զինվորների համար,
ինքն էլ առաջ գնալով հասավ մինչև Քեմբրիջ:
Օր յոթերորդ: Կոմսեր Արունդելը և Պեմբուրկը, որոնց Ջեյնը համարում էր « հավատարիմ
և սիրելի զարմիկներ», Լոնդոնում գաղտնի իշխանափոխություն էին պատրաստում Մարիայի օգտին:
Լորդերը լքեցին Ջեյնին, ինչպես առնետները սուզվող նավը:
Օր ութերորդ: Թագավորական խորհրդում անհամաձայնություն էր: Անգլիան նույնպես
կիսվել էր: Ջեյնին խղճում էին, բայց և այնպես ժողովրդի մեծ մասը կանգնած էր Մարիայի
կողքին:
Օր իններորդ: Ջեյնից հրաժարվեցին թագավորական խորհուրդը և բանակը: Նա մնաց
մի քանի հավատարիմ ուժերի հետ: Լորդ Գրեյը մտավ դահլիճ, որտեղ Ջեյնը միայնակ նստած
էր գահին և ասաց.
-
Վեր կաց զավակս.
սա քո տեղը չէ: Խելոք աղջիկը անմիջապես հնազանդվեց:
Մահապտիժը
Անգլիական գահին բազմեց Մարիա
Թյուդորը` որպես Մարիա I-ին: Ջեյնը, նրա սկերարը, ամուսինը և մյուս կողմնակիցները բանտարկված էին: Դուքս Նորտումբերլենդին գլխատեցին
1553 թվականի օգոստոսի 22-ին: Նրա որդին Գիլֆորդը , ով կնոջ հետ բանտարկված էր կողքի
խցում, պատի վրա փորագրեց նրա անունը: Թագուհի Մարիան չէր ջանում գլխատել իր անհաջող
մրցակցին: Բայց ոչ բարեկամական զգացմունքներից, այլ նա ցանկանում Ջեյնին վերադարձնել կաթոլիկ ուղղությանը, որը մեծ քաղաքական հաղթանակ
կլիներ: Բայց Ջեյնը մնաց անփոփոխ: Այդ ժամանակ Մարիան հրամայեց նրա գլխատման թաղամասի անունը ամրացնել նրա խցի կողքին:
1544 թվականի փետրվարի 12-ին
Ջեյնին տարան կառափնարան: Ամբողջությամբ սև հագնված նա հեշտությամբ բարձրացավ հարթակ
և դիմեց հավաքված ամբոխին` աղոթարանը ձեռքում բռնած.
-Բարի մարդիկ, ես եկել եմ այստեղ
մահանալու: Դավադրությունը ընդդեմ թագուհու անօրինական էր, բայց այն ինձ համար չէր կատարվել, ես դա չէի ցանկանում: Հանդիսավորությամբ հայտարարում եմ, որ ես ամեղ եմ Աստծո առաջ:
Իսկ հիմա բարի մարդիկ` իմ կյանքի վերջին րոպեներին խնդրում եմ ինձ մի լքեք ձեր աղոթքներով:
Նա ծնկի եկավ: Ջեյնը կարդաց սաղմոսը,
հանեց քողը և ինքն իր աչքերը կապեց սպիտակ թաշկինակով: Դահիճը` տեսնելով դա, նրա ոտքերի
առաջ ընկավ աղաչելով ներել այն ամենի համար ինչ նա պետք է աներ: Նա փորձեց հանգստացնել դահիճին, իսկ հետո բարձրաձայն ասաց.
-Խնդրում եմ ձեզ, արագ ավարտեք`գլուխը փայտին դնելով դիմեց դեպի երկինք,- Աստված իմ,
քեզ եմ հանձնում իմ հոգին:
Մարիա I-ը կառավարեց ընդամենը
հինգ տարի, բայց այս տարիների ընթացքում թշնամիների դեմ մղած պայքարի արդյունքում հասցնեց
ստանալ Արյունարբու մականունը: Եվ «Արյունոտ Մերի» կոկտելի սիրահարները անգամ չգիտեն
էլ, թե ում պատվին է այն ստացել իր անվանումը: Միգուցե նյութի կարդալուց հետո, ինչ որ
մեկը այդ խմիչքով բաժակ կբարձացնի՝ հիշելով Լեդի Ջեյնին՝ քաղաքական խաղի անմեղ զոհին:
Նյութի աղբյուր
Тайны XX века. Забытые имена.
Նյութի աղբյուր
Тайны XX века. Забытые имена.
0 comments:
Post a Comment